Χιλδέριχος Α΄
Αντίγραφο του σφραγιδόλιθου του Χιλδέριχου Α΄ (το προτότυπο εκλάπη το 1831), με την επιγραφή CHILDIRICI REGIS (του βασιλιά Χιλδέριχου).[1] Βρέθηκε στον τάφο του στο Τουρνέ και εκτίθεται στο Νομισματοκοπείο του Παρισιού.
Βασιλιάς των Φράγκων
Περίοδος	457 – 481/482
Προκάτοχος	Μεροβαίος
Διάδοχος	Κλόβις Α΄
Γέννηση	440
Θάνατος	481 (41 ετών) Τουρνέ
Τόπος ταφής	Τουρνέ
Σύζυγος	Μπασινά της Θουριγγίας
Επίγονοι	Κλόβις Α΄
Οίκος	Δυναστεία Μεροβίγγειων
Πατέρας	Μεροβαίος
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Χιλδέριχος Α΄ (Childéric Ier, 440 – 481) ήταν Μεροβίγγειος βασιλιάς των Σάλιων Φράγκων, πατέρας του Κλόβι Α΄, που ένωσε τους Φράγκους και ίδρυσε την δυναστεία των Μεροβίγγειων.

Βιογραφικά στοιχεία |

Ο Χιλδέριχος Α΄ διαδέχτηκε παραδοσιακά το 457 ή το 458, τον πατέρα του Μεροβαίο ως βασιλιάς των Σάλιων Φράγκων. Το 457 το αργότερο ήταν ο άρχοντας των Φράγκων, στα εδάφη που καλύπτουν το Τουρνέ και τη γύρω κοιλάδα. Πιθανώς να είχε εξουσία σε περισσότερες περιοχές προς τον νότο, αλλά οι πηγές δεν είναι σαφείς σχετικά με αυτό. Σύμφωνα με τον Γρηγόριο της Τουρ, ο Χιλδέριχος κάποια στιγμή εξορίστηκε και ο λόγος που δίνεται γι' αυτό παραδοσιακά, είναι η δυσαρέσκεια των Φράγκων για την ιδιωτική ζωή του Χιλδέριχου Α΄. Περαιτέρω καταγραφές του Γρηγορίου δείχνουν, ότι μετά από 8 χρόνια εξορίας, οι Φράγκοι τού ζήτησαν να επιστρέψει.^[2]

Το 463 ο Χιλδέριχος αγωνίστηκε σε συνδυασμό με το Ρωμαίο Αιγίδιο, τον στρατηγό του στρατού (magister militum) της βόρειας Γαλατίας που έδρευε στο Σουασόν για να νικήσουν τους Βησιγότθους, οι οποίοι ήλπιζαν να επεκτείνουν την κυριαρχία τους στις όχθες του Λίγηρα ποταμού. Μετά τον θάνατο του Αιγίδιου και την ήττα των Γότθων, ο Χιλδέριχος Α΄, μαζί με μία μικτή ομάδα Γαλατο-Ρωμαίων και Φράγκων, βοήθησε τον Παύλο κόμη του Ανζέ.^[3] Σάξονες επιδρομείς κάτω από τις εντολές του Οδόακρου έφθασαν στο Ανζέ και το κατέλαβαν, αλλά ο Χιλδέριχος Α΄ και ο Παύλος ανακατέλαβεαν την πόλη το 469.^[4] Ο Χιλδέριχος, έχοντας κατακτήσει το Ανζέ, ακολούθησε τους Σάξονες στα νησιά του Ατλαντικού στις εκβολές του Λίγηρα και εκεί τους έσφαξε. Κατά την περίοδο γύρω στο 476 έως το 481, συζητούσε με τον Οδόακρο την πιθανότητα μιας συμμαχίας κατά των Αλαμανών, που θέλησαν να εισβάλουν στην Ιταλία.^[5]

Οικογένεια |

Ο Γρηγόριος της Τουρ, στο Libri Historiarum (Βιβλίο ii.12), καταγράφει την ιστορία της απέλασης του Χιλδέριχου από τους Σάλιους Φράγκους για παρενόχληση των συζύγων τους. Εξορίστηκε για οκτώ χρόνια στην Θουριγγία, όπου βρήκε καταφύγιο στον ηγεμόνα Μπιζίνο και τη σύζυγό του Μπασινά της Θουριγγίας. Επέστρεψε μόνο όταν ένας πιστός υπηρέτης τού γνωστοποίησε, ότι θα μπορούσε να επιστρέψει με ασφάλεια, εφόσον του στείλει το άλλο μισό του χρυσού κομματιού, που ο Χιλδέριχος μοιράστηκε μαζί του πριν φύγει για την εξορία του. Το βιβλίο περιγράφει επίσης την άφιξή του στην πόλη Τουρνέ με την Μπασινά, η οποία είχε εγκαταλείψει τον σύζυγό της για να είναι μαζί του.

Ο Χιλδέριχος νυμφεύτηκε την Μπασινά και έκανε μαζί της τέσσερα παιδιά:

• 
  Κλόβις Α΄ 466–511, βασιλιάς των Φράγκων.


• Αουντοφλέντα, παντρεύτηκε τον Θεοδώριχο τον μέγα, βασιλιά των Οστρογότθων.


• Λανθίλντε γενν. 468.


• Αντοφλέντε 470-π. 500.

Ο Χιλδέριχος απεβίωσε το 481^[5] ή το 482 και ενταφιάστηκε στο Τουρνέ.^[6] Τον διαδέχτηκε ο γιος του, Κλόβις Α΄, ως βασιλιάς των Φράγκων.^[7]

Χρυσοί τέττιγες (τζιτζίκια) ή ίσως μέλισσες με ένθετους γρανάτες, από τον μανδύα του Χιλδέριχου.

Ο τάφος του |

Ο τάφος του Χιλδέριχου Α΄ ανακαλύφθηκε το 1653 κοντά στο ναό του 12ου αι. Σαιν-Μπρις στο Τουρναί (τώρα στο Βέλγιο). Πολυάριθμα πολύτιμα αντικείμενα βρέθηκαν μέσα, όπως κοσμήματα από χρυσό και περίκλειστους (cloisonné) γρανάτες, χρυσά νομίσματα, μία χρυσή κεφαλή βοός και ένα δακτυλίδι με χαραγμένο το όνομα CHILDIRICI REGIS (=βασιλέως Χιλδερίχου). Επίσης 300 χρυσά τζιτζίκια (τέττιγες) από τον μανδύα του· μερικοί τα περιγράφουν ως μέλισσες. Ο Λεοπόλδος-Γουλιέλμος των Αψβούργων κυβερνήτης των Νοτίων Κάτω Χωρών κατέγραψε τα ευρήματα και τα τύπωσε στα Λατινικά. Ο θησαυρός εστάλη στους Αψβούργους στη Βιέννη και μετά ως δώρο στον Λουδοβίκο ΙΔ΄ της Γαλλίας, ο οποίος τον φύλαξε στη Β. Βιβλιοθήκη, μετέπειτα Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Ο Ναπολέων Α΄ εντυπωσιάστηκε από το εύρημα και όταν θέλησε ένα εραλδικό σύμβολο για να αντικαταστήσει το κρινάνθεμο των Βουρβόνων, αποφάσισε τα τζιτζίκια ως έμβλημα της Γαλλικής Αυτοκρατορίας.

Το βράδυ της 5ης προς την 6η Νοεμβρίου 1831 ο θησαυρός του Χιλπέριχου ήταν ανάμεσα στα 80 κιλά εκθεμάτων που κλάπηκαν από τη Βιβλιοθήκη και λιώθηκαν για χρυσό. Έμειναν δύο τζιτζίκια, τα οποία είχαν κρύψει στο Σηκουάνα, οι χαλκογραφίες τους όταν ανακαλύφθηκαν και μερικά αντίγραφα που είχαν κάνει οι Αψβούργοι.

Παραπομπές |

Πηγές |

• 
  Collins, Roger (1999). Early Medieval Europe: 300–1000 (Second έκδοση). New York: St. Martin's Press. ISBN 0-312-21886-9. 
  


• 
  Heather, Peter (2006). The Fall of the Roman Empire: A New History of Rome and the Barbarians. Oxford, UK: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-532541-6. 
  


• 
  Wallace-Hadrill, J. M. (1982). The Long-Haired Kings. Toronto: University of Toronto Press. ISBN 0-8020-6500-7. 
  


• 
  Wickham, Chris (2009). The Inheritance of Rome: Illuminating the Dark Ages 400–1000. New York: Penguin Books. ISBN 978-0-14-311742-1. 
  

Εξωτερικοί σύνδεσμοι |

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Χιλδέριχος Α΄

• 
   Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Childeric» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press